ژئوتوریسم، اکوتوریسم و گردشگری
مهرداد وهاب زاده زرگری؛ فریبا اسفندیاری درآباد؛ زهره شیخلر؛ بهروز نظافت تکله؛ اویس وهاب زاده زرگری
چکیده
صنعت گردشگری بر پایه ژئوتوریسم و مقاصد ژئومورفولوژیک در سال‌های اخیر تبدیل به یکی از کانون‌های توریسمی و مسافرتی شده است. بنابراین با توجه به توسعه صنعت گردشگری، ارزیابی کانون‌های ژئوتوریسمی به لحاظ کارایی و رقابت‌پذیری امری ضروری است. هدف از پژوهش حاضر توان سنجی پتانسیل‌های مقاصد ژئومورفولوژیکی و ژئوتوریسم شهر خلخال بخش شاهرود ...
بیشتر
صنعت گردشگری بر پایه ژئوتوریسم و مقاصد ژئومورفولوژیک در سال‌های اخیر تبدیل به یکی از کانون‌های توریسمی و مسافرتی شده است. بنابراین با توجه به توسعه صنعت گردشگری، ارزیابی کانون‌های ژئوتوریسمی به لحاظ کارایی و رقابت‌پذیری امری ضروری است. هدف از پژوهش حاضر توان سنجی پتانسیل‌های مقاصد ژئومورفولوژیکی و ژئوتوریسم شهر خلخال بخش شاهرود است. در این پژوهش از دو مدل کوبالیکوا و پاوولوا و هم‌چنین برای تبدیل نتایج به نقشه از نرم‌افزار GIS استفاده‌شده است. نتایج به‌دست‌آمده در مدل کوبالیکوا نشان‌دهنده این است که دهستان شال با کسب 11 امتیاز به دلیل تنوع بالای پدیده‌های ژئومورفیک و زمین‌شناسی دارای پتانسیل بالا در بخش ژئوتوریسمی و مقاصد ژئومورفیک دارد و هم‌چنین دهستان‌های شاهرود و پلنگا نیز به ترتیب با کسب 8 و 7 امتیاز در رده‌های پایین‌تر قرار دارند. نتایج مبتنی بر ماتریس مثبت و منفی در مدل پاوولوا نیز نشان می‌دهد که دهستان شال با کسب امتیاز 71/1 به خاطر داشتن سایت‌های چینه‌ای، غارها و سایت‌های هیدرولوژیکی متنوع بیشترین رقابت‌پذیری را دارد و در رتبه عالی به لحاظ رقابت‌پذیری قرارگرفته است. دهستان‌های شاهرود و پلنگا نیز به ترتیب با امتیاز 61/1 و 53/1 به علت تنوع پایین پدیده‌ها و امکانات خدماتی در رتبه‌های خیلی خوب قرار دارند اما هر سه از دهستان‌های بخش شاهرود در معیار کسری بودجه دارای مقادیر پایینی هستند که نشان از عدم برنامه‌ریزی راهبردی در بخش گردشگری در این منطقه است. هم‌چنین تحلیل نقشه‌های توان‌سنجی نیز نشان‌دهنده این است که مدل پاوولوا به خاطر پارامترهای زیاد در ارزیابی نسبت به مدل کوبالیکوا دارای دقت و اعتبار بالایی است.
ژئومورفولوژی
ایمانعلی بلواسی؛ صیاد اصغری سراسکانرود؛ فریبا اسفندیاری؛ بتول زینالی
چکیده
ارزیابی مورفولوژیکی رودخانه برای درک شرایط کنونی و پتانسیل تغییرات احتمالی آن، جهت برنامه‌ریزی محیطی امری ضروری است. در این مطالعه مورفولوژی رودخانه کهمان، از سراب خاصان تا منطقه دوآب به طول 62/38 کیلومتر ارزیابی شد. بدین‌منظور تصاویر ماهواره لندست، سنجنده‌های TM و OLI در سال‌های 1374 و 1399 تهیه و مجرای رودخانه کهمان بر روی این تصاویر ...
بیشتر
ارزیابی مورفولوژیکی رودخانه برای درک شرایط کنونی و پتانسیل تغییرات احتمالی آن، جهت برنامه‌ریزی محیطی امری ضروری است. در این مطالعه مورفولوژی رودخانه کهمان، از سراب خاصان تا منطقه دوآب به طول 62/38 کیلومتر ارزیابی شد. بدین‌منظور تصاویر ماهواره لندست، سنجنده‌های TM و OLI در سال‌های 1374 و 1399 تهیه و مجرای رودخانه کهمان بر روی این تصاویر با استفاده از شاخص تفاضل آب نرمال شده بارزسازی گردید. سپس دینامیک جانبی مجرای رودخانه کهمان با استفاده از روش ترانسکت و آهنگ مهاجرت مجرا مورد بررسی قرار گرفت. متوسط جابجایی مجرای رودخانه کهمان در بازه زمانی(1399-1374) با استفاده از شاخص نرخ مهاجرت مجرا 51/2 متر در سال برآورد گردید. کم‌ترین میزان این شاخص در ترانسکت‌های شماره 49، 50 و 48 به‌ترتیب 18/0، 21/0 و 37/0 متر در سال بوده که دره‌های کوهستانی و عملیات تثبیت کناره های رودخانه، مهم‌ترین دلیل کنترل و تثبیت کناره‌های مجرای رودخانه کهمان در این ترانسکت‌ها تشخیص داده شد. هم‌چنین بیشترین مقدار نرخ مهاجرت در ترانسکت‌های 4، 32 و 30 به‌ترتیب 80/4، 05/5 و 12/6 متر در سال برآورد گردید. میانبر‌ها و فرسایش‌پذیری زیاد مواد کناره و دشت سیلابی از عوامل اصلی بالا بودن نرخ مهاجرت مجرا در این ترانسکت‌ها بوده است. محاسبه تغییرات مساحت ترانسکت‌ها نشان داد که حدود 85/185 هکتار از زمین‌های مجاور رودخانه کهمان در بازه زمانی(1399-1374) تخریب شده است. به عبارتی به طور متوسط هر سال حدود 43/7 هکتار از این اراضی در نتیجه‌ی جابجایی مجرای رودخانه کهمان فرسایش یافته و از بین رفته‌اند. بنابراین می‌توان گفت جنس مواد کناره‌های رودخانه کهمان در محدوده دشت و مناطق کشاورزی سبب افزایش مهاجرت جانبی مئاندرها شده و عرض دره افزایش و دشت سیلابی مجاور رودخانه کاهش چشمگیری پیدا کرده است.
